-
1 kłócić się
(-cę, -cisz); imp; -ć; vr( sprzeczać się) perf; po- to quarrel, to argue ( nie pasować)* * *ipf.1. (= spierać się) quarrel, argue, fight.2. (= nie pasować) clash, jar, disagree ( z czymś with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłócić się
-
2 kłócić się
-
3 kłócić\ się
kłóc|ić sięнесов. 1. ссориться; спорить;2. не гармонировать, не подходить друг другу; kolory się \kłócić\ sięą цвета не подходят друг другу (не гармонируют)+1. spierać się 2. nie odpowiadać, nie pasować, różnić się
-
4 kłócić się
несов.1) ссо́риться; спо́рить2) не гармони́ровать, не подходи́ть друг дру́гуkolory się kłócą — цвета́ не подхо́дят друг дру́гу (не гармони́руют)
Syn: -
5 kłócić się
[клучічь шіĕ]v.ndk -
6 kłócić się
сваритися -
7 kłócić się kłó·cić się
-
8 kłócić
kłócić [kwuʨ̑iʨ̑]\kłócić kogoś z kimś jdn gegen jdn aufhetzen, jdn mit jdm entzweienII. vr2) ( nie pasować)\kłócić się z czymś nicht zueinander passen; kolory: sich +akk mit etw beißen ( fam) -
9 kłó|cić się
impf v refl. 1. (spierać się) to quarrel, to argue (z kimś with sb)- kłócić się o coś to quarrel a. argue about a. over sth- nie kłóćcie się! stop quarrelling!- kłócili się, kto jest lepszy they were quarrelling over who was best- kłóciła się z doktorem, że nic jej nie jest she was protesting to the doctor that nothing was wrong with her- znów się wczoraj kłócili they were quarrelling again a. had another argument yesterday ⇒ pokłócić się2. (nie pasować) to be at odds, to clash (z czymś with sth)- kłócić się ze zdrowym rozsądkiem to not make sense- kłócić się z doktryną Kościoła to be at odds with the Church’s teachings- te kolory się kłócą these shades clashThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłó|cić się
-
10 sprzeczać\ się
sprzecza|ć sięнесов. ссориться; спорить;\sprzeczać\ się się o coś ссориться из-за чего-л.; спорить о чём-л.;\sprzeczać\ się się o głupstwa ссориться из-за пустяков; nie będę się \sprzeczać\ sięł не буду спорить
+ spierać się, kłócić się -
11 sprzeczać się
несов.ссо́риться; спо́ритьsprzeczać się się o coś — ссо́риться из-за чего́-л.; спо́рить о чём-л.
sprzeczać się się o głupstwa — ссо́риться из-за пустяко́в
nie będę się sprzeczał — не бу́ду спо́рить
Syn: -
12 czubić\ się
czub|ić sięнесов. ссориться; драться;● kto się lubi, ten się \czubić\ sięi погов. милые бранятся — только тешатся
+ kłócić się, sprzeczać się;bić się -
13 gryźć\ się
gry|źć sięнесов. 1. кусаться;2. перен. разг. ругаться; грызться; 3. перен. разг. мучиться, терзаться; ● kolory się \gryźć\ sięzą цвета не гармонируют+1. kąsać się 2. kłócić się 3. dręczyć się, martwić się
-
14 drocz|yć się
impf v refl. 1. (kłócić się) to bicker (o coś about sth)- droczyła się z braćmi o każde głupstwo she bickered over everything with her brothers- przestańcie się droczyć! stop bickering!2. (drażnić) to tease vt; (żartować) to banter (z kimś with sb)- nie drocz się z nią więcej i powiedz, co to jest stop teasing her and tell her what it is- ona się tylko tak droczy she’s only teasing- zawsze się tak droczą they always banter with each other soThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drocz|yć się
-
15 czubić się
-
16 gryźć się
несов.1) куса́ться2) перен., разг. руга́ться; гры́зться3) перен., разг. му́читься, терза́ться•Syn: -
17 awantur|ować się
impf v refl. 1. (kłócić się) to (kick up a) row; (bić się) to fight, to brawl- awanturować się z byle powodu to make a scene about the slightest thing- on wiecznie awanturuje się o coś z bratem he’s always rowing a. fighting about something with his brother- o co ona się tak awanturuje? what’s she kicking up such a row a. fuss about?2. przest. (prowadzić życie pełne przygód) to lead a life of adventureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awantur|ować się
-
18 swarzyć się
-
19 swarzyć\ się
несов. разг. ссориться, склочничать+kłócić się, spierać się, wadzić się
-
20 czubi|ć się
impf vi 1. (kłócić się) to bicker, to squabble (z kimś with sb)- bracia stale się czubią the brothers are always bickering a. squabbling- ciągle się o coś czubimy we’re continually fighting about sth2. (o ptakach) to peck each otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czubi|ć się
См. также в других словарях:
kłócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić gwałtowny spór podniesionym głosem, wszczynać, prowadzić kłótnię; spierać się, sprzeczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócił się zawzięcie. Kłócił się o każdy szczegół.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… … Słownik języka polskiego
brać się za czuby — Kłócić się, sprzeczać się lub bić się Eng. To quarrel; to actively disagree; to fight … Słownik Polskiego slangu
brać się za łby — Kłócić się, sprzeczać się lub bić się Eng. To quarrel; to actively disagree; to fight … Słownik Polskiego slangu
chandryczyć się — Kłócić się lub sprzeczać się Eng. To quarrel; to actively disagree; to fight … Słownik Polskiego slangu
żreć się — Kłócić się; sprzeczać; walczyć ze sobą Eng. To quarrel or argue; to actively disagree; to fight … Słownik Polskiego slangu
wykłócać się — ndk I, wykłócać sięam się, wykłócać sięasz się, wykłócać sięają się, wykłócać sięaj się, wykłócać sięał się wykłócić się dk VIa, wykłócać sięcę się, wykłócać sięcisz się, wykłócać siękłóć się, wykłócać sięcił się 1. częściej ndk «kłócić się… … Słownik języka polskiego
ścinać się – ściąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach, substancjach płynnych: przechodzić w stan stały; krzepnąć, zestalać się, tężeć, zamarzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Galaretka już prawie się ścięła. Jest tak zimno, że woda … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czubić się — ndk VIa, czubić siębię się, czubić siębisz się, czub się, czubić siębił się 1. «bić się, targać się nawzajem za czupryny; sprzeczać się, kłócić się» Czubić się z bratem. □ Kto się lubi, ten się czubi. 2. «o ptakach: targać się, wodzić się za… … Słownik języka polskiego
pospierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospierać sięam się, pospierać sięa się, pospierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, wadzić się, kłócić się z kimś przez pewien czas; pokłócić się, poróżnić się, posprzeczać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć się — I – ugryźć się {{/stl 13}}{{stl 7}} gryźć samego siebie, jakąś część swego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gryzł się w palce z bólu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gryźć się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
